Tijdens een reis naar Japan wordt u minstens één keer geconfronteerd met de schoonheid van traditionele Japanse kunst of ambachten, of u dat nu vrijwillig doet of niet.
Traditionele Japanse kunst omvat ikebana (Japanse bloemsierkunst), Shikki (Japans lakwerk), Chanoyu (theeceremonie), irezumi (Japanse tatoeage), Japans theater, ukiyo-e (Japanse prentkunst), Japanse krijgskunst en vele andere.
Van eenvoudige theeceremonies tot uitgebreide bloemstukken, het is duidelijk dat traditionele Japanse kunsten en ambachten nog steeds relevant zijn, zij het enigszins geherstructureerd.
De Japanse gemeenschap is trots op de grote verscheidenheid aan cultureel rijke kunstvormen van het land, die de status van Japan in de wereld mede hebben bepaald.
De geschiedenis van de Japanse traditionele kunsten en ambachten
Traditionele Japanse kunsten en ambachten bestaan uit een grote verscheidenheid aan media en stijlen. Tot de populairste behoren kalligrafie, podiumkunsten en aardewerk. Deze kunstvormen hebben een lange geschiedenis en gaan terug tot het 10e millennium voor Christus, toen Japan voor het eerst werd bewoond.
In de 6e eeuw na Christus arriveerde de leer van Boeddha in Japan via de Oost-Aziatische handelsroute. Deze buitenlandse religie veroorzaakte aanvankelijk conflicten binnen de gemeenschap, maar werd uiteindelijk een van de belangrijkste religies in Japan, samen met Shinto.
Tegelijkertijd was er een sterke Chinese invloed op het ontwerp en de stijl van het land in veel van hun kunstvormen. Belangrijke Chinese invloeden op de Japanse kunst omvatten beeldtekens, schilderstijlen en architectonische ontwerpen.
Hoewel de vermenging van de eigen stijl van Japan met die van China goed was voor de artistieke en economische ontwikkeling van het land, begonnen de oorspronkelijke kwaliteiten die de Japanse kunst onderscheidend maakten te vervagen.
In de negende eeuw besloot Japan uiteindelijk de banden met China te verbreken, waardoor de invloed van China op de Japanse kunst en ambachten afnam. De Japanse gemeenschap begon te werken aan etnische uitdrukkingswijzen, wat resulteerde in een grotere nadruk op religieuze en wereldlijke kunst.
De relatie tussen de kunsten en de traditionele Japanse cultuur
Veel van de Japanse kunstvormen dragen een glimp van de cultuur van het land met zich mee, of het nu gaat om religie, geschiedenis, levensstijl of zelfs een eenvoudig idee. Het land was enige tijd afgesloten van de rest van de wereld. Eeuwenlang leerde de gemeenschap de aanvankelijk geïntroduceerde culturen te absorberen, te imiteren en te integreren in haar eigen voorkeuren.
Aangezien het shintoïsme de oorspronkelijke godsdienst van het land is, gebruikten de Japanners natuurlijke hulpbronnen zoals klei, bamboe en hout om opmerkelijke voorwerpen voor dagelijks gebruik te vervaardigen. De overtuigingen van deze religie uitten zich ook in andere kunstvormen, zoals bloemsierkunst en Japanse tuinkunst.
De ambachtelijke productie werd vooral overvloedig tijdens de Edo-periode, met regio’s die zich specialiseerden in specifieke voorwerpen. Tegelijkertijd vonden de Japanners in de beeldhouwkunst een andere vorm van artistieke expressie. Uit deze kunstvorm ontstond niet alleen het boeddhisme, maar ook de Japanse keramiek, die tegenwoordig tot de mooiste cultuurvoorwerpen ter wereld wordt gerekend.
Toen er oorlog uitbrak tussen de krijgersclans van Japan, vond er een verschuiving plaats van het gezag van de edelen naar de krijgersklasse. De traditionele Japanse kunst moest zich aanpassen aan dit nieuwe publiek en vond een manier om hen tevreden te stellen door de nadruk te leggen op oorlogstechnieken en het belang van het boeddhisme voor de gemeenschap. Vele schilderijen, houtsneden en toneelstukken werden geproduceerd om de belangrijke aspecten van deze periode uit te beelden.
Sommige kunstvormen hebben het hedendaagse tijdperk niet overleefd en worden niet meer beoefend, maar leven voort als nationale schatten van Japan in musea en galerijen. De traditionele Japanse kunsten en ambachten die tot in de moderne tijd bewaard zijn gebleven, zijn nog steeds trouw aan de Japanse geschiedenis en cultuur.
Definitie van Japanse kunst en cultuur
Elke vorm van traditionele Japanse kunst en ambacht heeft vaak ten minste een van de volgende onderscheidende kenmerken die het echt Japans maken:
Ensou
Ensou verwijst naar een gevoel van leegte dat de Zen-concepten van oneindigheid en nietsheid bevordert om te komen tot een helder begrip van het leven zoals het is.
Geido
Geido verwijst naar ethiek en discipline, belangrijke kenmerken die waarde en integriteit toevoegen aan deze kunstvorm.
Iki
Iki verwijst naar een verfijnd gevoel van uniciteit dat zich goed vertaalt in de Japanse cultuur. Het onderscheidt zich niet volledig van andere culturen, maar is toch onderscheidend.
Jo-Ha-Kyu
Jo-Ha-Kyu, wat grofweg vertaald “langzaam-versnelde-finish” betekent, verwijst naar een tempo dat gebruikt wordt in traditionele Japanse kunsten zoals de theeceremonie, muziek en gevechtskunst.
Kawaii
De term “kawaii” verwijst naar schattigheid en is de laatste jaren een populaire vorm van esthetiek geworden.
Miyabi
Miyabi verwijst naar een gevoel van elegantie en moedigt de afwezigheid van iets vulgairs aan.
Shibui
Shibui verwijst naar subtiliteit en hoe eenvoud een grotere impact kan hebben op mensen dan schreeuwerige, opzichtige stukken.
Wabi-Sabi
Deze levenskunst verwijst naar imperfectie en hoe die de dingen interessanter maakt. Dit concept strekt zich ook uit tot de betekenis van vergankelijk, wat aangeeft dat er schoonheid schuilt in dingen die niet eeuwig kunnen bestaan.
Yugen
Yugen verwijst naar het gevoel van mysterie en de essentiële rol daarvan bij het stimuleren van de geest.
Belangrijkste Japanse traditionele kunsten en ambachten
De kans is groot dat veel kunstvormen onopgemerkt blijven voor toeristen, ook al bevinden ze zich recht onder hun neus.
Reizigers wordt aangeraden op zijn minst kennis te nemen van de belangrijkste traditionele Japanse kunsten en ambachten voordat zij aan hun reis beginnen, om geen prachtig voorrecht te missen.
Japanse architectuur
Het merendeel van de beroemde Japanse bouwwerken, waaronder paleizen, heiligdommen, kastelen en tempels, zijn van hout. De unieke technieken ontwikkeld door de Japanse gemeenschap hebben een verscheidenheid aan opmerkelijke houten gebouwen opgeleverd, groot en klein. De Kiyomzu-dera, een bekend houten podium in Japan, is een bewijs van hun houtbewerking en werd gebouwd zonder het gebruik van spijkers.
Shodo: Japanse kalligrafie
Dit is een van de meest bewonderde kunstvormen van het land. Het werd in Japan geïntroduceerd tijdens de Heian periode, samen met Kanji (Japanse karakters) uit China.
Er zijn drie stijlen Shodo: Kaisho, Gyosho en Sosho.
- Kaisho, of blokstijl, is een formele manier om Kanji te schrijven en is de eerste stijl die aan beginners wordt geleerd.
- Gyosho, of semi-cursieve stijl, creëert een gevoel van beweging en continuïteit van het ene karakter naar het andere.
- Sosho, of cursieve stijl, bevat het gevoel van gras dat door de wind wordt geblazen en wordt vaak gebruikt voor abstracte kunst.
Ikebana: de Japanse bloemsierkunst
Ikebana verwijst naar de praktijk van het bloemschikken. Het bestaat uit het maken van een bloemstuk om een harmonieus kunstwerk te creëren. Een bloemstuk bij een bloemist richt zich meestal alleen op de kleuren van de bloemen.
Deze Aziatische kunst is anders omdat ze zich richt op de textuur van de bloemen en hun vermogen om een evenwicht te creëren met de andere planten en takken.
Ukiyo-e: de kunst van de zwevende wereld
Ukiyo-e is een kunstgenre dat bloeide van de 17e tot de 19e eeuw. Het bestaat uit houtsneden (Japanse prenten) en schilderijen die meestal afbeeldingen tonen van mooie vrouwen, kabuki-acteurs en creatieve landschappen.
Deze kunst heeft westerse kunstenaars zoals Vincent Van-gogh en Picasso geïnspireerd. Het meest iconische werk is De grote golf van Kanagawa van de kunstenaar Hokusai. Het maakt deel uit van een serie: de 36 aanzichten van de berg Fuji…
Ukiyo-e wordt tegenwoordig niet vaak meer beoefend, maar blijft een van de kenmerkende kunstvormen van Japan, die de tatoeage- en mode-industrie beïnvloedt.
Irezumi: de traditionele Japanse tatoeage
De kunst van het Japanse tatoeëren is onlosmakelijk verbonden met de geschiedenis van het land van de rijzende zon. Deze kunst wordt weinig getolereerd omdat ze geassocieerd wordt met de crimineel. Historisch gezien werden Japanse gevangenen getatoeëerd. De Japanse Yakuza maffia heeft zich deze Japanse traditie toegeëigend.
Maar de werken van de Irezumi tatoeëerders zijn prachtig. Ze zijn geïnspireerd door de zwevende wereld, Japanse prenten, Japanse folklore en Shintoïsme…
Shikki: Japans lakwerk
Shikki verwijst naar het Japanse ambacht om met lak verschillende decoratieve voorwerpen, oftewel lakwerk, te vervaardigen. Het maken van lakwerk vereist veel vaardigheid en training, omdat de hoofdstof giftig is en alleen kan worden aangeraakt als deze droog is.
Verschillende regio’s in Japan hebben een aantal technieken en stijlen ontwikkeld, waarbij goud, lood, verschillende kleuren en andere bijzonderheden in elk van hun producten zijn verwerkt.
Chanoyu: de theeceremonie
Chanoyu verwijst naar de uitgebreide manier van het serveren van Japanse thee (groene thee of matcha thee). De oorsprong van de theeceremonie gaat terug tot de Heian periode en de grote shoguns en is geworden tot wat het nu is dankzij de gastvrijheid van Japanse edelen.
Kodo: Japanse wierook
Kodo is de kunst van het waarderen van wierook en richt zich op de reukzin. Het is een van de drie vormen van verfijning in Japan, samen met kado, dat zich richt op het gezichtsvermogen en overeenkomt met ikebana, en chado, dat zich richt op het smaakvermogen en overeenkomt met chanoyu.
Japanse kodo omvat correct gedrag en uitrusting en bevordert ook wierookvergelijkende activiteiten zoals kumiko en genjiko.
Japanse traditionele dans en muziek
Er bestaat een aanzienlijk aantal traditionele Japanse dans- en muziekvormen, waarvan kan worden gezegd dat ze zijn voortgekomen uit de religieuze rituelen die door de volgelingen van het boeddhisme en het shintoïsme werden beoefend.
Zelfs vandaag de dag overleven verschillende stijlen in de hedendaagse wereld door middel van dramatische voorstellingen die vaak plaatsvinden in het plaatselijke theater of auditorium. Deze voorstellingen omvatten:
Noh
Noh, ook bekend als Nogaku, verwijst naar klassieke Japanse muziekdrama’s, vaak gebaseerd op legendes die het verhaal vertellen van een bovennatuurlijk wezen dat een menselijke vorm aanneemt om heldendaden te verrichten.
Noh gebruikt een verscheidenheid aan maskers, rekwisieten en kostuums om de bijbehorende rollen uit te beelden.
De kunst wordt begeleid door een ensemble, Noh-bayashi genaamd, dat uit slechts vier muzikanten bestaat – drie drummers en een fluitist. De muziek bevat veel lege plekken en er wordt gezongen in een beperkt, repetitief toonbereik.
Kabuki
Kabuki is een klassiek Japans dansdrama uitgevoerd door uitvoerig geschminkte performers. Kabuki-stukken kunnen worden ingedeeld in drie hoofdcategorieën:
Jidai-mono (gericht op de Japanse geschiedenis),
Sewa-mono (gericht op gewone mensen)
en Shosagoto (onafhankelijke dansstukken).
De Kabukiza in Ginza, Tokio, is het belangrijkste theater voor traditionele Kabuki-voorstellingen.
Bunraku
Bunraku, ook bekend als Ningyo Joruri, is de traditionele Japanse poppenshow. Er zijn drie artiesten bij betrokken: poppenspelers, zangers en muzikanten.
Haiku
Dit zijn gedichten over Japanse filosofie, natuur en samenleving. Het is een Japans gedicht dat bedoeld is om kort te zijn en een gevoel uit te drukken, een moment…
Traditionele Japanse gevechtskunsten
Krijgskunsten zijn een andere manier om het culturele erfgoed van de Japanse archipel in stand te houden, waarbij gevechtspraktijken worden aangeleerd. Deze Japanse kunstvorm is van meester op meester doorgegeven en bestudeerd voor zelfverdediging, militaire, mentale en spirituele doeleinden sinds het samoerai-tijdperk.
De opleiding in de traditionele krijgskunst omvat een correcte training met de opeenvolgende meesters van de kunst. Het omvat het begrijpen van de fundamentele principes die door de oorspronkelijke meesters zijn opgesteld en het respecteren van de filosofie van de kunst.
Elke leerling moet op dezelfde manier trainen als de stichters en sensei, maar kan alleen meester worden als de titel hem door zijn mentor wordt gegeven. Traditionele Japanse krijgskunsten omvatten
Aikido
Aikido gelooft in de weg van de harmonieuze geest of de weg van eenwording met levensenergie. Deze Japanse krijgskunst gebruikt het momentum van de tegenstander tegen hem of haar door middel van penetratie en rotatie.
Sumo
Sumo is de kunst van het Japanse worstelen waarbij twee rikishis (worstelaars) elkaar uit een ring duwen. Het wordt vaak geassocieerd met Shinto-geloof, waarbij elk aspect van de krijgskunst belangrijke principes vertegenwoordigt.
Aiki-jujutsu
Aiki-jujutsu gelooft in trekken als je duwt en duwen als je trekt. Door uw bewegingen af te stemmen op die van uw tegenstander, kunt u correct reageren op de aanval in plaats van u ertegen te verzetten.
Iaido
Iaido is de kunst om een gevoel van bewustzijn te behouden en snel het zwaard te kunnen trekken als reactie op een plotselinge aanval.
Kendo
Kendo is een methode om iemands karakter te disciplineren. Deze kunst omvat het gebruik van de shinai, een bamboe zwaard, en de bogu, een beschermende uitrusting.
Ninjutsu
Ninjutsu is een krijgskunst waarbij guerrilla- en spionagestrategieën en -tactieken worden gebruikt. Het is het domein van de Japanse ninja. Hun vechtstijl is precies het tegenovergestelde van de nobele samuraikrijgers…
Bezoek een traditionele kunstgalerie of museum
Voor toeristen die Japan slechts voor een korte periode bezoeken, kan het moeilijk zijn om alle traditionele kunst en cultuur in één reis op te nemen.
Als oplossing worden toeristen sterk aangemoedigd om de vele kunstgaleries en musea in Japan te bezoeken die zowel traditionele als moderne kunstwerken aanbieden:
Nezu Museum
Het Nezu Museum ligt in Omotesando en herbergt een selectie pre-moderne kunstwerken, waaronder beeldhouwwerken, schilderijen, keramiek, lakwerk en oude kalligrafie. Het is geopend van dinsdag tot zondag, van 10 tot 17 uur. De toegang bedraagt ¥ 1.200.
Ginza Grafische Galerij
De Ginza Graphic Gallery ligt in Ginza en wordt gerund door Dai Nippon Printing, een van de grootste drukkerijen in Japan. Er worden maandelijks tentoonstellingen gehouden met hedendaagse werken van lokale en internationale kunstenaars. De galerie is geopend van maandag tot vrijdag van 11.00 tot 19.00 uur en op zaterdag van 11.00 tot 18.00 uur. De toegang is gratis.
Bunkamura Kunstmuseum
Het Bunkamura Museum of Art, gelegen in Shibuya, is een van de belangrijkste kunstmusea van Japan. Het organiseert elk jaar een aantal internationale tentoonstellingen en herbergt daarom veel buitenlandse meesterwerken. Het is alleen open op vrijdag en zaterdag van 10 tot 19 uur. Toegangsprijzen beginnen bij ¥ 1.000.
Sumida Hokusai Museum
Het Sumida Hokusai Museum ligt in Ryogoku en is gewijd aan Katsushika Hokusai, Japans beroemdste ukiyo-e kunstenaar, en zijn werk. Het museum is elke dag behalve maandag geopend van 9.30 tot 17.30 uur. De toegangsprijs bedraagt ¥400.
Nationaal Museum van Nara
Het Nara Nationaal Museum ligt in het Nara Park en herbergt voornamelijk Japanse boeddhistische kunst zoals beelden, rollen, ceremoniële voorwerpen en schilderijen. Het is geopend van dinsdag tot en met zondag van 9.30 tot 17.00 uur. De toegangsprijs bedraagt ¥ 520.
Meiji Memorial Art Gallery
De Meiji Memorial Art Gallery bevindt zich in Shinanomachi en herbergt 80 schilderijen in Japanse en westerse stijl die het leven van de Meiji-keizer uitbeelden. De galerie is dagelijks geopend van 9 tot 17 uur. De toegangsprijs bedraagt ¥ 500.
Museum van hedendaagse beeldhouwkunst
Het Museum voor Hedendaagse Beeldhouwkunst ligt in Naka-Meguro en huisvest de werken van meer dan vijftig plaatselijke hedendaagse kunstenaars. Het is zes dagen per week voor het publiek geopend van 10 tot 17 uur en is op maandag gesloten. De toegang is gratis.
Kamakura Nationaal Schatten Museum
Het Kamakura National Treasures Museum bevindt zich in Kamakura en herbergt verschillende nationale en culturele schatten, waarvan de meeste dateren uit de Kamakura en Muromachi periodes, die de 12e tot 13e eeuw beslaan. Het is elke dag, behalve maandag, geopend van 9.00 tot 16.30 uur. De toegangsprijs bedraagt ¥300.